Ёз келди, эрта-индин августга ҳам етамиз, Худо хоҳласа... Мана, неча йилдирки, бу ой яқинлашган сари қалб армони бошқача туғён уради, ўша мард «пахтакорчилар» бирма-бир кўз олдимда гавдаланишади.  Эҳ, ўша машъум авиаҳалокат юз бермаганида эди, ҳозир ўзбек футболи мураббийлик мактаби ҳам анча шаклланиб қоларди, албатта. Бироқ қисмат шу экан, кўнишдан ўзга чорамиз йўқ. Қўлимиздан келадигани - марҳум «пахтакорчилар»ни хотирлаш, холос...

Самога юлдуздай сочилиб кетдинг,

Умрбод қалб ярам, сен оҳу-зорим.

Ўн етти ўғлоним, барвақт ўтдинг,

Не зўрларни тиз буккан, эҳ, «Пахтакор»им.

Қирқ йил ўтибди, қалбдасан ҳамон,

Хотиранг ҳамиша юрак тўрида.

Билмам ўтар яна қанчалар замон,

Унутилмай яшайсан қалблар қўрида.

«Пахтакор»им дунёда номинг ўчмагай,

Ҳақиқий «халқ жамоаси», шонинг кўчмагай.

Менман деган рақибнинг эггансан бошин,

Йиғлатиб, тўккансан аччиқ кўз ёшин.

«Динамо»ми, «Спартак», барибир эрди,

Тошкентга келиб, обдон таъзирин ерди.

Қўлин баланд кўтариб, таслимман, дерди,

Юрт шаъни деб «Пахтакор»им жонин берди.

Энди буюк жамоани тушда кўрамиз,

Надоматла бош чайқаб, афсус қиламиз.

Ҳам хўрсиниб, ҳам хафа бўлиб юрамиз,

Қалбдасан «Пахтакор»им, эслаб турамиз.

Ҳозирги «Пахтакор» изингдан борар,

Насибдур, Осиёда қучади зафар.

Яқиндур у кунлар, ўйинин топар,

Ўзбекистон жамоаси бўлур музаффар.

Ўзга жамоаларни камситмам сира,

«Пахтакор»им бошқачадур, барибир қара.

Ярим асрдан кўпроқ ишқибоз Жўра,

Ўн бир карра чемпион, барчадан зўр-а?

Жўра ҚЎЧҚОРОВ, Чилонзор тумани.