Яқин ўтмишнинг афсонавий чап қанот ҳимоячиси Роберто Карлос Португалия телеканалларидан бирига берган интервьюсида «Қироллик клуби»да ўйнаган пайтида «Реал»нинг кийим алмаштириш хонасида юз берган қизиқарли ва завқли онларни ёдга олди. Қуйида собиқ ҳимоячининг фикрларини эътиборингизга ҳавола этамиз.

Ўша пайтдаги «Реал»даги муҳит тўҒрисида

- Кийим алмаштириш ва меҳмонхонадаги муҳит - буларнинг барчаси ажойиб эди. Ўша вақтларни қўмсайман ҳамда хайрия учрашувларида қатнашганимда, мазкур муҳитни яратишга ҳаракат қиламан. Чунки футбол муҳити жуда ҳайратланарли.

Дель Боске ҳаҚида

- «Реал»нинг ўша пайтдаги устози Висенте дель Боске билан ўзаро муносабатимиз футболчи ва мураббий ўртасидаги эмас, кўпроқ дўстликка йўғрилган эди. Биз аниқ қоидаларга муҳтож эмасдик: ҳар бир ўйинчи ўзидан нима талаб қилинаётганлигини жуда яхши биларди ҳамда Дель Боске бизни жуда яхши тушунарди. Душанба, айрим пайтларда эса сешанба кунлари машғулотлар эрталабки соат 11:00да эмас, балки кечки пайт соат 17:00да бошланарди. Боиси, Висенте дель Боске эрталабки машғулотларга деярли ҳеч ким келмаслигини яхши биларди.

БошҚа мураббийлар хусусида

- «Қироллик клуби»даги «Галактикос» даврида юлдуз футболчилар

7 нафар эдик ва кийиниш хонаси биз учун бироз даҳшатли кўриниш олганди. Боиси, биз барчасини назорат қилардик, шунингдек, ҳамма билан муносабатларимиз ижобий эди. Аммо бор-йўғи 10 кунгина «Реал»ни бош-қарган испаниялик мутахассис Хосе Антонио Камачо билан тил топиша олмадик. У кийиниш хонасига кириб, ҳамма футболчилар билан саломлашиб, жиддий тарзда барчани эрталабки соат 7:00да машғулотда кўришини билдирди. Одатда, биз эрталабки машғулотни соат 10:30да ўтказардик. Шу боис, ундан кун тартибини ўзгартиришни сўрадик. Ахир бизнинг ҳам ўзимизга яраша кун тартибимиз бор эди-да! Шунингдек, ватандошим бўлган мутахассис Вандерлей Лушембурго билан ҳам шунга ўхшаш ҳолат юз берди. Ўйиндан олдин фикримизни бир жойга жамлашимиз учун бизда ўзига хос одат бор эди, яъни жомадонларни хонамизда қолдириб, кечки овқатдан олдин пиво ёки вино ичардик, столда доимо икки шиша вино турарди. Роналдо ва мен Лушембурго «Қироллик клуби» бошқарувини қўлга олганида, бу ернинг ўз анъанаси борлиги ҳамда уни ўзгартирмаслик, аксинча, унга амал қилиш кераклигини тушунтирдик. Бироқ у бунинг аксини қўллади: аввал пиво, кейин эса вино ичишни тақиқлаб қўйди. Шунинг учун бўлса керак, Лушембурго жамоа­мизда бор-йўғи 3 ой фаолият юритди, холос. Шундан кейин уни истеъфога чиқаришди.

Ўйиндан кейинги ҳордиҚ тўҒрисида

- Бугун ёшим улғайганидан сўнг, қандай қилиб шундай аҳмоқгарчиликка йўл қўйганимизга ҳайрон бўламан. Ҳар бир учрашувдан сўнг «Барахас» аэропортининг хусусий терминалида учрашиб, хусусий самолётларда ким қаёққа хоҳласа, ўша ёққа парвоз қилардик. Мен ва Роналдо битта самолётда, Бекхэм, Фигу ҳамда Зидан яна битта самолётга жойлашишарди. Шу билан бирга икки кундан сўнг, машғулотга етиб келишимиз талаб этиларди. Ўша пайтлари «Реал» иштирокидаги ўйинларнинг шанба куни ўтказилишини сўраб, дуо қилардим. Боиси, якшанба куни «Формула-1» пойгаларини томоша қилгани борардим. Биз хусусий самолётлардан арзимаган нарсага ҳам фойдаланаверардик. Бу эса ҳақиқий аҳмоқлик эди.

С.РАҲМОНОВ тайёрлади