1995 йил. АПЛ ва Чемпионшипнинг бир нечта клублари офисига Жорж Веадан қўнғироқ кела бошлади...

Ўшанда «Вест Хэм»ни бош­қарган Харри Реднапп воқеани қуйидагича сўзлаб берганди: «Менга Жорж Веа тинмай қўнғироқ қилди. Шунда «Азизим Жоржи, нима, бизнинг жамоада ўйнамоқчимисан?» деб сўрадим. У эса бунга жавобан: «Йўқ, сизлар учун бизда ажойиб футболчи бор» деди. Гаплари жуда ишонарли чиққанди».

«Жиллингем»ни бошқарган Тони Пулиснинг сўзларига эътибор беринг: «Бизга Веа қўнғироқ қилганда, ҳайрон бўлгандик. Тасаввур қиляпсизми, клубимизни биларкан. У бизга ажойиб футболчиларни таклиф қилди. Маъқулладик. Аммо у тавсия қилган йигитни футболчи деб аташ қийин эди».

«Порт Вейл»дагилар ҳам Веанинг талабини қондириб, таклиф этилган футболчини «Мидлсбро» ўсмирларига қарши баҳсда ёшлар таркибида майдонга ҳам туширишди, бироқ таассурот ўша-ўша бўлди: йигитча ишончни оқламади. Клуб спорт директори Билл Лодей ўша жараён билан боғлиқ бир воқеани сўзлаб берганди: «Мураббий ёрдамчиларидан бирининг ҳафсаласи шу қадар пир бўлгандики, футболчига қараб: «Биласанми, сен шунчалик заифсанки, ҳатто бир партия шахмат ўйнасанг ҳам чарчаб қоласан», деганди.

1995 йилнинг кузида Англия жамоалари Жорж Веадан шу тариқа кетма-кет қўнғироқлар қабул қилишди. Вазият турлича кечди: бирига «ПСЖ»да бирга шуғулланган яқин дўстини тавсия қилса, бошқасига Сенегалдаги холаваччаси борлигини айтди. У билан ҳам «ПСЖ»да бирга фаолият юритган экан. Барча ҳолатларда Жорж Веа фақат бир кишининг номини тилга олди - Али Диа.

Аслида клубларга Веа эмас, ўзини юлдуз футболчи сифатида таништирган Али Дианинг ўзи қўнғироқ қилган экан. Диа ўзини таклиф қиларкан, 30ни қаршилаб улгурганига қарамай, 18 ёшли футболчи эканлигини таъкидлаган. Баъзан клублар ишонмай, суҳбатни тўхтатишган. Айрим ҳолларда эса ўсмирни кўрикка чақиришган. «Саутгемптон» ҳам фирибгарга лаққа тушиб, кўрикдан ўтказган, шартнома имзолаган.

Ўзига хос пранкка алданганлар орасида «Саутгемптон»нинг собиқ устози Грэм Сунесс ҳам бор. 1996 йилнинг октябрида жароҳатлар сабаб қўл остидаги муҳим футболчилар сафдан чиқишди. Мэтт Ле Тиссье уколлар таъсирида майдонга тушаётганди. Охир-оқибат Сунесс машғулотларга сохта Веани чақиришдан ўзга чора тополмади.

Ле Тиссье ўша дамларни қуйидагича эслаганди: «Бу жуда кулгили эди. Йигитча шунчаки майдонда югурарди, аммо ундан нима талаб қилишаётганини билмасди. Бир сафар унинг қайси позицияда ўйнаши билан қизиқдим. Маълум бўлишича, ярим ҳимоячи экан. Бироқ у фақат рақиб жамоа дарвозаси ёнида юрар, мудофаа чизиғидаги шерикларига эса ёрдамлашмасди. Иккита жамоага ажралиб ўтказилган ўйиннинг 10-дақиқасидан сўнг у чарчаб қолди. Ўша пайт у майдонда ўлиб қоладигандек туюлганди. Бироқ Грэм унга ишонч билдириб, ҳатто қайдномага ҳам киритган. Бутун жамоа ҳайратдан ёқа ушлаганди».

1996 йилнинг 1 ноябрида Диа «Саутгемптон» билан ярим йиллик шартнома имзолади. 23 ноябрда АПЛда дебютини нишонлади. Сунесс уни «Лидс»га қарши ўйин «заявка»сига киритди. Биринчи бўлимда Ле Тиссье жароҳатланган. «Саутгемптон»да эса бош­қа ҳужумчиси қолмаганди - натижада Сунесс Диани майдонга туширди.

Али 53 дақиқа ўйнади, тўпга 28 марта тегинди ва бирор марта дарвоза томон зарба йўлламади. Энг эътиборга молик ҳолат биринчи бўлим охирларида рўй берди: Диа тўпга боши билан зарба бермоқчи бўлиб, мўлжалда адашди ва майдонга ўтириб қолди. Ле Тиссье жараённи қуйи­дагича тасвирлаганди: «Унинг ҳаракатларини кузата туриб, муз устида юрган Бембига қиёсладик. Йигитча шу қадар бесўнақай эдики, кулгидан ўзимизни тўхтатолмасдик. Ҳатто, уни «Лидс» бизга атайин жўнатган, деган фикр ҳам келди миямга. Хайрият, ундай эмас экан: Диа захирага олинаётганда, «Саутгемптон» эмб­лемасига кафтини уриб қўйди».

Сунесс бу циркка чидолмади ва Диани иккинчи бўлимда алмаштирди. Кейинчалик рўй берган воқеалар икки хил талқин қилинади:

1. Ле Тиссье кийиниш хонасида сохта футболчи билан уришиб кетган, Сунесс уларни ажратаркан, Диага: «Бу воқеани ҳеч ким билмаслигини сўраб, дуо қил», деган.

2. Сунесс Диани захирага олиши билан унга қараб: «Ортиқча хурсанд бўлма - қайтиб бу ерда қорангни ҳам кўрмай», деган.

Икки йил ўтиб, Sky жонли эфирида Сунессдан ўшанда аслида нима бўлгани ҳақида сўрашганда, мураббий барчасини очиқ-ойдин айтишни истамаган: «Шунчаки, унинг тўпга кам тегинганини эслайман, холос».

Диа ўзини ҳимоя қилди: «Ҳеч қачон ўзимни Веа деб таништирмаганман. Унга бўлган ҳурматим баланд, бундай қилолмайман. Жамоага ўтишимни агентим ҳал этган - шу, холос. «Саутгемптон» салоҳия­тимга тўғри баҳо бергани сабабли мен билан шартнома имзолаган».

Диа Англияда қолиб, «Гейтсхед» яримпрофессионал клубида 10та ўйин ўтказди ва бутсаларини михга илди. 32 ёшида бизнес факультетига ўқишга кирди, университетни магистр дипломи билан якунлади, ҳозир мутахассислиги бўйича фаолият юритмоқда.

Тўрт йил аввал англиялик журналистлар Диани кузатиш асносида қуйидагиларни аниқлашди:

1. 2005 йилда оиласи билан Лондонга кўчиб ўтган. Диа ўғлини «Вест Хэм» мактабига жойлаштирмоқчи бўлганида, унга рад жавоби берилган.

2. Аслида унинг исм-шарифи Али Диа эмас, балки Алу Дуа экан.