Болаларнинг «тоғорабосди» ўйини кўпчиликка маълум. Луис Суарес «Вальядолид» дарвозасига гол урган паллада «Атлетико» футболчилари шу ўйинни эслатиб юборишди. Чемпионлик таъми, совринлар сурурини бир неча марта бошидан кечирган уругвайлик ҳужумчи олдин ҳеч қачон шундай кўйга тушмаган бўлса керак. Ғалаба голини уришга уриб қўйиб, жамоа аҳли остида қолиб, «ҳаво, ҳаво» деб бақиришнинг ўзи бўлмайди. Ўша лаҳзада Луиснинг дунёга достон тишлари хурсандликдан ярақлаб кетди.

Ҳа, инсон футболни ўз измига бўйсундириш йўлида турли йўлларни излайверади. Гоҳ адолат, баъзан адолатсизлик аро борадиган бу изланишлар натижаси ўлароқ, кўпинча кўникилган кучли клублар қўли баланд келади. Аммо бу футбол тўла-тўкис инсон иродаси, кучлилар измига бўйсунишини англатмайди. Ҳар ҳолда, кучлилар пичоғи ҳар доим ҳам мой устида ялтирайвермайди. Аҳён-аҳёнда кейинги эшелондагиларнинг ҳам «кетмони учади». Бунинг учун «Атлетико»ча бошқарув ва Диего Симеоне каби танлов керакка ўхшайди. Аргентиналик мураббий чемпионлик мавсумини сабр билан кутди. Жамоа раҳбарияти эса унинг фалсафасини қўллаб-қувватлади, ҳар қандай вазиятда унга ишонч билдирди. Ниҳоят, «Реал» ва «Барселона» сал бўшашди. Айни шу вазиятни кутган ва пайт пойлаган аргентиналик устамон мутахассис отга қамчи босди. Ҳар қанча қамчи босмасин, у тоблаган «от» мавсум якунида анча-мунча қийналди, барибир. Кучлилар бўшашган пайт ҳам ўз сўзларини айта олишларини кейинги эшелондагиларга бот-бот эслатишди. Ла лига чемпионлиги учун кураш натижасида шундай палла юзага келдики, мухлисларга улоқ «Барселона»да кетадигандек туюлди. Роналд Куманнинг чеҳраси очилиб, тили бийронлашди, юзига кулгу югурди. «Атлетико» бу вақтда сабр билан кузатаверди. Тангри тоқат тимсоли саналган «Атлетико»ни тақдирлади. Футбол фемидаси «Реал» ва «Барселона»ни нари суриб, кейинги эшелонга навбат берди. Бу - Диего Симеоне ва у каби ён бермас мураббийлар учун ўзига хос мотивация. Баъзан уларнинг пешонаси ярақламаса, футболнинг қизиғи қолмайди.

Диего Симеоне фаолияти ва «Атлетико» ҳақида сўз борар экан, беихтиёр миллий жамоамиз тақдирини ўйлайсан киши. Очиғи, ярамиз ва Жанубий Корея футболининг Осиёдаги гегемонлиги меъёридан ортди. Осиё футболи грандларининг ортиқ даражадаги ҳукмронликлари таъсиридами, мухлисларимиз Ўзбекистон миллий жамоасининг мундиал йўлланмасини қўлга киритишига у қадар ишонмай қўйишди. Балки бу каби зерикишли ҳолатда «Атлетико»ча фалсафа орқали олға бориш керакдир. Эҳтимол, жамоамизда қайсидир мураббий узоқ вақт ишласа, у ҳам Диего Симеоне каби кучлиларнинг ожиз томонларини охиригача ўрганишга муваффақ бўлар. Шунда миллий жамоамиз кейинги эшелон вакили сифатида мундиалга йўл олар... Майли, авлодлар алмашаверсин, мураббий эса ишонч байроғини ҳилпиратиб собит қолаверсин. Ана, Антуан Гризманн кетгач, «Атлетико» нима йўқотди? Ҳеч нарса! Аксинча, Луис Суарес ва чемпионликни топди. Айни пайтда Антуан Гризманнинг ичидан нима ўтаётгани унинг ўзига аён. Чемпионликдан маҳрум қолиш оғир. Югурганники эмас, буюрганника-да. Қаранг, Ла Лига чемпиони Луис Суарес ёрилиш ҳолатида. Антуан Гризманн ҳолатига эса бирор футболчи тушмасин. Бугун «Атлетико» кўчасида байрам. Жамоа толмас тоқат, мислсиз ирода ва асабийликдан устун руҳий қувват эвазига ортидан қувлаган «аждарлар» босимини енгди. Демак, кучлилардан ўзиб кетиш имкони мавжуд. Ҳамма гап жамоанинг шу имкон ёғдусида эканини ҳис қилиши ва унинг қадрига етишида. Назаримизда, Вадим Абрамов шундай кайфият оғушида. Акс ҳолда, у Австралия термаси билан ностандарт назорат ўйини ўтказиш ташаббуси билан чиқмасди...

Муҳаммад ВАЛИ