«Олимпиакос» ярим ҳимоячиси Матье Вальбуэна Франциянинг L'Еquipe нашрига берган интервьюсида фаолияти билан боғлиқ саволларга жавоб қайтараркан, Греция клубига қандай бориб қолганини ҳам тушунтирди.

«ГРЕЦИЯДА ЎЗИМНИ ХОРИЖЛИК ДЕБ ҲИС ҚИЛМАЙМАН»

- Ёшингиз анча ўтиб қолди (35), профессионал спортда сизни нима ушлаб турибди?

- Футболга бўлган муҳаббат, ҳамон тўп суришни, майдонга чиқишни хоҳлайман. Шу боис ҳеч қачон бундан зерикмайман, футболчи бўлиш болалик орзуим эди, отам билан машғулот ўтказган пайтларимдаёқ шуни хоҳлаганман. Гарчи йиғинлар, чекловлар кишини чарчатса ҳам. Ҳозир ҳар уч кунда ўйин ўтказилади, Чемпионлар Лигасида ўйнаяпман. Ўзимга маъқул бўлган муҳитдаман.

- Нега «Олимпиакос»нинг таклифини қабул қилдингиз?

- Жозе (Аниго, «Марсел»да мураббий ва спорт директори бўлиб ишлаган, ҳаваскорлар жамоасида ўйнаётган 19 ёшли Матьени кўз остига олиб қўйган, 2006 йили унинг «Марсел»га келишида ташаббус кўрсатган, ҳозир Греция клуби селекционери) билан эски танишлармиз. У ўтган йилнинг ноябрида менга қўнғироқ қилиб, ушбу вариантни кўриб чиқишимни сўради. Умуман олганда, бунга қарши эмасдим, аммо «Фенербахче»даги шартномамни охиригача етказиб қўймоқчи эдим.

- Аниго сизнинг фаолиятингизда алоҳида ўрин тутадими?

- «Олимпиакос» билан битим тузганимда, у менга ҳазиломуз тарзда шундай деди: «Сен менинг ҳаётдаги мижозимсан - мен билан бошладинг, мен билан тугатасан!» Ундан ҳамиша миннатдорман, ахир ҳали катта футболда ҳеч нарсага эга бўлмаган пайтларим айнан у менга ишонч билдирди.

- Фаолиятингизда, шунингдек, Эрик Геретс (2007-2009 йилларда «Марсел»ни бошқарган), Дидье Дешам каби шахслар ҳам бўлган. Бошқаларга қараганда жиззакисиз, кўнглингизни оғритишган, шундай паллаларда мададга эҳтиёж сезганмисиз?

- Қўллаб-қувватлашга ҳаммада эҳтиёж бўлади. Гарчи баъзан ҳеч кимнинг ёрдамини хоҳламай қолсангиз ҳам. Айримлар билан тезда тил топишиш қийин бўлади, жумладан, ўша Жозе ва Эриклар билан ҳам. Айримлар билан эса дарҳол низо келиб чиқади, Дидьени назарда тутяпман. Бруно (Женезио, 2015-2019 йилларда «Лион»да ишлаган) билан аввалига тил топишолмаганман, ҳозир эса тез-тез гаплашиб турамиз. Тўғри, кўнглим нозик, ўз навбатида, ишончни оқлашни хоҳлайман, аслида бошқалар ўйлаётгандек ёмон эмаслигимни исботлашни истайман.

- Грециядаги иқлимга кўникиш жараёни қандай кечяпти?

- Уч ойдан буён шу ердаман ва айтишим мумкинки, бу - Марсель! Ҳар тарафлама ўхшаш. Клубнинг ҳолати ҳам, мухлислари, менталитет, маданият ҳам, Ўрта Ер денгизи ёнида, ҳаёт тарзи ҳам деярли бир хил. Ўзимни жуда яхши ҳис қиляпман! Баъзан «Марсел»ни эслатадиган жуда кўплаб жиҳатларни кўраман. Масалан, кийиниш хонасидаги ўриндиқлар худди «Велодром» («Марсел»нинг стадиони)даги билан бир хил. Шундай экан, ўтмишни эслаб, қайғуришга ҳожат йўқ, ўзимни хорижлик деб ҳис қилмайман. Ваҳоланки, Марсель - менинг уйим, энг яхши йилларим ўтган гўша.

«МЕНИ ПЕНСИЯГА ЖЎНАТИШЛАРИНИ ХОҲЛАМАЙМАН»

- «Тоттенхэм»га қарши кечган баҳс (2:2, 18 сентябрь, Чемпионлар Лигаси) сизнинг еврокубоклардаги 100-ўйинингиз бўлди. Бу ҳам ўзига хос юбилей, албатта.

- Фаолиятини нолдан, яъни учинчи лигадан бошлаган мендек футболчи учун бу жуда катта кўрсаткич! Франциянинг иккита машҳур клублари - «Марсель» ва «Лион»да тўп суриш бахтига муяссар бўлдим. Уларнинг таркибида Чемпионлар Лигасида қатнашдим. Умуман, қаерда тўп сурмай, деярли ҳамма жамоаларим еврокубокларда қатнашишган. Ёмон эмас. Демак, кимгадир ниманидир исботлашим шартмикан?

- Ҳамон шу ҳақда ўйлаяпсизми? Яна кимгадир ниманидир исботлашингиз керак эканми?

- Баъзан шунақа, майда-чуйда нарсалар... (Кулади). Аммо бунга эҳтиёж туғилмаганда ҳам, ҳеч қачон ярим куч билан ўйнамайман - ютқазишни ёқтирмайман. Бу менинг кучли томоним. Менга ишонганларга панд беришни хоҳламайман. Мен ҳақимда: «Унинг даври ўтди» ёки «Унинг пенсияга чиқадиган вақти келди, бизнинг жамоага фаолиятини тугатиш учун ўтди», дейишларини истамайман. Буни эшитишнинг ўзи даҳшат. Гарчи бу ердаги маҳаллий мухлислар орасида ҳам мен ҳақимда нотўғри тасаввур бўлиши мумкин эди, бунга уларнинг ҳаққи бор - ахир мени кўпчилик яхшироқ билмасди, фақат номимни эшитишганди, холос. Ҳозир эса ким ва қандай футболчи эканлигимни жуда яхши билиб улгуришган.

- Наҳотки, сиз ҳақингизда нотўғри тасаввурга эга бўлганлар ҳамон бор бўлса?

- Фаолиятим давомида нималарни эшитмадим дейсиз. «Сен ҳеч қачон профессионал бўлолмайсан!» «Сен ҳеч қачон «Марсел»да ўйнамайсан!» Ва ҳоказо... Аммо бундай таъкидларнинг ҳаммаси мени фақат руҳлантирарди. Ўзимга-ўзим: «Уларга кўрсатиб қўяман, барчасини уддалайман!», дердим. Ҳозир эса, турли фикрларга парво қилмаяпман.

- Авваллари нима қилиб бўлсада, бошқалардан ажралиб туришга интиладигандек туюлгандингиз. Энди эса ҳамма сизни унутишини хоҳлаётгандексиз. Аслида ҳам шундайми?

- Ҳолатим бўйича дўстим Кристоф Бодо (ҳозир «ПСЖ»да шифокор бўлиб ишлаяпти) билан тез-тез гаплашардим. Унга Франциядан бошқа мамлакатга, узоқ-узоқларга кетишни, иғво-бўҳтонлардан чарчаганим, мени фақат футболчи сифатида қабул қиладиган жойларда тўп суришни хоҳлаётганимни айтдим. «Фенербахче» варианти пайдо бўлганда, ортиқча иккиланмадим: бу айнан керакли таклиф эди.

«ФУТБОЛ ОЛАМИ ШАФҚАТСИЗ, БУНИ МОЖАРОДАН АВВАЛРОҚ АНГЛАБ ЕТГАНМАН»

- Бўҳтонлар деганда сизни шантаж қилмоқчи бўлганларини назарда тутяпсизми?

- Ҳа. Менга бўлган муносабатнинг ўзгарганини сездим, одамларда нотўғри фикр пайдо бўлди, энг ёмони, бу ўйиним яхши ёки ёмон чиқаётганига боғлиқ эмасди. Шу боис ҳаммасини қайтадан бошлаш мақсадида бошқа мамлакатга кетишни хоҳладим. Менга нисбатан инсоний муносабат билдириладиган жойда тўп суришни истадим. Буни амалга ошириш учун, ўйлашимча, чегара орти энг маъқул вариант эди.

- Францияда бундай эмасми?

- Албатта, нега шундайлигини ўзингиз ҳам яхши биласиз.

- Нега?

- Ўтмишдаги воқеалар сабаб. Францияда ёмонотлиқ бўлсангиз, фақат шу ҳақда гапиришади, қаерга қараманг, негатив фикрларга тўқнаш келасиз. Одамлар эса менинг номимни эшитганда: «Қойил! 35 ёшда бўлишига қарамай, ажойиб ўйин кўрсатяпти! Ваҳоланки, кечагина қўлидан ҳеч иш келмасди...», дейишмайди. Йўқ, улар бошқа нарса - ўша можаро ҳақида ўйлашади.

- Ахир футболдаги кўплаб машҳур шахслар (Зидан, Галтье) мазкур ҳолатда Карим Бенземанинг тарафини олишди, сиз томондагилар камчилик эди. Алам қилгандир?

- Ташвишга ҳожат йўқ. Бу можаро бошланганда, кимга ишонч билдиришим, ким аслида ҳақиқий дўстим эканлигини дарҳол тушундим. Футбол олами шафқатсиз, буни ёқимсиз машмашалардан олдин англаганман. Ҳаётим давомида кўп нохушликларни кўрдим, аммо мени синдириш осонмас. Чақилмас ёнғоқман.

- Можаро вужудга келишидан бироз аввал «Лион» сафига қўшилгандингиз. Бу Бенземанинг қадрдон клуби, «Марсель» мухлисларининг энг ёмон кўрган жамоаси. Ҳозирга келиб ўша пайт хатога йўл қўйганман, деб ўйлайсизми?

- Чиндан ҳам, вазият қалтис эди, менинг фойдамга ишламасди. (Кулади). Боз устига, «Лион» таркибига қўшилганимдан кейин бир неча ҳафта ўтиб машмашалар бошланди. Ярим йил меҳмонхонада яшадим ва ҳар гал қайтганимда, бинога кириш қисмида мени камера тутган журналистлар кутиб олиб, лифтгача таъқиб этишарди. Кайфиятим тушиб кетарди, ҳамма бало менинг бошимга ёғилаётгандек эди: оғриқ, ўз мухлисларимизнинг ҳақоратлари, натижалар, ҳақиқий аҳмоқона воқеалар эди... Лекин ҳолатни ўнглашни уддаладим. Албатта, «Лион»га ўтишим «Марсель» фанатларига ёқмади. Аммо «Динамо»да мавсумни яхши ўтказганимга қарамай, каттагина молиявий муаммолар вужудга келди, бу клуб учун қимматлик қилдим. Ҳаммаси августда бошланди. Нима қилишим керак эди? Ахир умуман жамоасиз қолиб кетишим ҳеч гап эмасди. Тасаввур қилинг, Coca Cola компаниясида ишлаяпсиз ва у кутилмаганда банкрот бўлди, ўша паллада унинг асосий рақобатчиси Pepsi сизга қулай таклиф билан чиқди. Қандай йўл тутасиз? Шунақа. Ҳаммаси у қадар осон эмас.

«ТЕРМАМИЗНИНГ РОССИЯДАГИ МУВАФФАҚИЯТИДА ЖИНДЕК БЎЛСАДА ҲИССАМ БОР»

- Бўлиб ўтган воқеалардан кейин ҳам Франция термаси мухлисимисиз?

- Албатта, ишқибозлик қиламан, терма - бу алоҳида масала. Афсуски, жамоадаги тақдиримни мен эмас, бошқалар ҳал қилишди. Фаолиятимдаги яна бир оғриқли жиҳат - Франция термаси билан мақташга арзигулик ҳеч қандай натижага эришолмадим.

- Сизнинг иштирокингизсиз ўтган Евро-2016 ва ЖЧ-2018 турнирлари ҳақида нима дейсиз?

- Агар Евро-2016да термамиз ғолиб чиққанида, ичимдан афсусланишим аниқ эди - чунки ғолиблар орасида бўлишим мумкинлиги тинчлик бермасди. Можаролар бошланишига яқин мени термага чақиришмоқчи эди, аммо кейинчалик бу қарор бекор қилинди - айнан машмашалар туфайли ҳамма у ҳақда гапириб, жамоа мавзуси бир четга сурилиб қолади, деб қўрқишган. Аммо орадан тўрт ой ўтгандан кейин ҳам умидимни сўндирмадим, бироқ кейин бунинг бекор эканлигини англадим. Лекин барибир, термамизнинг Евродаги ҳамма ўйинларини кўрдим, гарчи бироз оғриқли бўлсада, томоша қилмасликнинг иложи йўқ эди. Жаҳон чемпионати-2018 - бу бошқа мусобақа. Франция миллий жамоасига янги авлод келди. Бироқ ушбу муваффақиятда 2012 йили Дидье Дешам билан термадаги фаолиятини бошлаган, аммо мундиалга боролмаган мен ва бошқа йигитларнинг ҳам жиндек бўлсада ҳиссамиз бор. Ахир Франция термасидаги ўзгаришлар даврини айнан биз бошлаганмиз. 2014 йили Бразилияда бўлиб ўтган жаҳон чемпионатидан қайтганимиз эсимда. Ле-Бурже аэропортида шундай туйғуларни ҳис қилганманки, гўё олтин медалларни қўлга киритгандек эдим!

- Дидьше Дешам билан муносабатларингиз қандай?

- Уч йилдирки, боғланмадим. Алоқалар Евро-2016дан олдинроқ узилиб қолганди. Нима ҳам дердим, ҳаёт шунақа экан! Унинг ҳаёти бошқа, меники бошқа. Агар қаердадир йўлларимиз кесишса, ҳеч қандай муаммо туғилмайди, у мени жуда яхши билади, мен эса уни (Кулади).

Ў.УМАРОВ тайёрлади